Ülkenin aydınlık ve karanlık insanları

Bu hikâye hepimizin hikâyesi, Mavi anlatıyor sahneden, kaçırmayın!",Gökhan Erarslan’ın yazdığı ve yönettiği “Dilemma” serisinin ikinci oyunu “Ben Eskiden Çok Ünlüydüm”, bizleri 1990’lı yıllara götürüyor",. Geçmiş ile bugüne yolculuk yapan Mavi’nin öyküsü aslında hepimizin hikâyesi. . Ne diyor Mavi oyunda. . Peki, bu 90’lı yıllar gerçekten tatlı bir rüya mıydı yoksa bitmek bilmeyen bir kâbus mu? 90’lı yıllar benim çocukluğum. Yaklaşık 85 dakika ve tek perde. Ve ölenler, yaralananlar. “Korku, dehşet bulaşıcı bir hastalık gibiydi aslında. Gökhan Erarslan’ın yazdığı ve yönettiği “Dilemma” serisinin ikinci oyunu “Ben Eskiden Çok Ünlüydüm”, bizleri 1990’lı yıllara götürüyor. Ranta kurban gittiler tabii ki hepsi. . . . . Günümüzde başlayan oyunda idealist bir oyuncunun yaşamına tanıklık ediyoruz. . Dut ve kiraz ağaçlarını, bahçeli evleri. . Erarslan’ın başarılı oyunculuğu. . Oyunda Mavi’yi Ezgi Hüyükpınar Erarslan canlandırıyor. . Oyunda Mavi de o günleri anlatıyor, gözleri yaşlı. Hoş, aslında bugün de çok açık bir havada değiliz ya. Oyunun kahramanı Mavi. Ve şu cümle, yüreğime yüreğime vuruyor: “Arkadaşlarım ‘Alevilerin elinden yemek yenmez’ dedi, biz pismişiz, yemin ederim anne ben söylemedim Alevi olduğumuzu. . . Duygu geçişleri, beden hakimiyeti ve güzel sesiyle belleklerimize kazındı Ezgi H. ” Ülkemin aydınlık insanları ve yüreği karanlık insanları. Sonra “Tetris”, “Alf”, “Süper Baba”, “Çarkıfelek”, “İkinci Bahar”, “Cartel” ve diğerleri. . . . RANTA KURBAN GİDENLER“Ben Eskiden çok Ünlüydüm” adlı oyun ne çok şeyi hatırlattı bize. . BAŞARILI BİR METİNTek kişilik oyunlar bizi ilk başta biraz korkutuyor. ” En yakın arkadaşları Esra ve Feyza için bir anda “öteki” oluvermişti Mavi. . . ZOR YILLARYıl 12 Mart 1995 günü akşam saatlerinde İstanbul’da Alevi vatandaşların çoğunlukta yaşadığı Gazi Mahallesi’ndeki dört kahvehane ve bir pastane aynı anda kimliği belirsiz kişilerce bir taksiden otomatik silahlarla açılan ateşle taranmış. Bu önyargıdan kurtulmamız için böyle oyunlara ihtiyacımız var. Her iyi ve kötü zamanları dün gibi hatırladığım çocukluğuma gitmek ne iyi geldi. . . Ben ortaokula gidiyordum ama dün gibi hatırlıyorum bu vahşeti. . . . . Bir anda insanların ayrıştırıldığı o sisli günler geliyor gözümüzün önüne. Sınavı hiç bitmeyen aydınlık insanların, gericilerden neler çektiğini mesela. Çok başarılı bir metin ve dikkat çeken bir oyunculuk seyrettik. Bu ülkenin aydınlık insanları ve bu ülkenin yüreği karanlık insanları.

Ülkenin aydınlık ve karanlık insanları

Duygu geçişleri, beden hakimiyeti ve güzel sesiyle belleklerimize kazındı Ezgi H. RANTA KURBAN GİDENLER“Ben Eskiden çok Ünlüydüm” adlı oyun ne çok şeyi hatırlattı bize. Yaklaşık 85 dakika ve tek perde. Ve ölenler, yaralananlar. Geçmiş ile bugüne yolculuk yapan Mavi’nin öyküsü aslında hepimizin hikâyesi. ” Ülkemin aydınlık insanları ve yüreği karanlık insanları. . . . . Oyunda Mavi’yi Ezgi Hüyükpınar Erarslan canlandırıyor. . . Hoş, aslında bugün de çok açık bir havada değiliz ya. . Ne diyor Mavi oyunda. . Her iyi ve kötü zamanları dün gibi hatırladığım çocukluğuma gitmek ne iyi geldi. . Ben ortaokula gidiyordum ama dün gibi hatırlıyorum bu vahşeti. . Bu hikâye hepimizin hikâyesi, Mavi anlatıyor sahneden, kaçırmayın!",Gökhan Erarslan’ın yazdığı ve yönettiği “Dilemma” serisinin ikinci oyunu “Ben Eskiden Çok Ünlüydüm”, bizleri 1990’lı yıllara götürüyor",. Bu ülkenin aydınlık insanları ve bu ülkenin yüreği karanlık insanları. “Korku, dehşet bulaşıcı bir hastalık gibiydi aslında. Dut ve kiraz ağaçlarını, bahçeli evleri. . Sonra “Tetris”, “Alf”, “Süper Baba”, “Çarkıfelek”, “İkinci Bahar”, “Cartel” ve diğerleri. . Gökhan Erarslan’ın yazdığı ve yönettiği “Dilemma” serisinin ikinci oyunu “Ben Eskiden Çok Ünlüydüm”, bizleri 1990’lı yıllara götürüyor. Bu önyargıdan kurtulmamız için böyle oyunlara ihtiyacımız var. . BAŞARILI BİR METİNTek kişilik oyunlar bizi ilk başta biraz korkutuyor. Günümüzde başlayan oyunda idealist bir oyuncunun yaşamına tanıklık ediyoruz. . ZOR YILLARYıl 12 Mart 1995 günü akşam saatlerinde İstanbul’da Alevi vatandaşların çoğunlukta yaşadığı Gazi Mahallesi’ndeki dört kahvehane ve bir pastane aynı anda kimliği belirsiz kişilerce bir taksiden otomatik silahlarla açılan ateşle taranmış. . Sınavı hiç bitmeyen aydınlık insanların, gericilerden neler çektiğini mesela. . Oyunun kahramanı Mavi. Çok başarılı bir metin ve dikkat çeken bir oyunculuk seyrettik. . . Ranta kurban gittiler tabii ki hepsi. . ” En yakın arkadaşları Esra ve Feyza için bir anda “öteki” oluvermişti Mavi. Ve şu cümle, yüreğime yüreğime vuruyor: “Arkadaşlarım ‘Alevilerin elinden yemek yenmez’ dedi, biz pismişiz, yemin ederim anne ben söylemedim Alevi olduğumuzu. . Bir anda insanların ayrıştırıldığı o sisli günler geliyor gözümüzün önüne. Oyunda Mavi de o günleri anlatıyor, gözleri yaşlı. . Peki, bu 90’lı yıllar gerçekten tatlı bir rüya mıydı yoksa bitmek bilmeyen bir kâbus mu? 90’lı yıllar benim çocukluğum. . . . Erarslan’ın başarılı oyunculuğu.